De volgende tekst hebben we naar alle volksvertegenwoordigers van de Eerste Kamer gestuurd:

Recentelijk is 'De Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding' door uw collega's in de Tweede Kamer behandeld en aangenomen.

De term 'gelijkwaardig ouderschap' die aan deze wet is verbonden, institutionaliseert de ongelijkheid in de verdeling van de zorgtaken die in de praktijk bestaat.

Weinig vaders hebben voor de scheiding een evenredig aandeel in de zorg voor de kinderen.

Met deze wet kunnen zelfs ex-partners, die tijdens de zwangerschap of de kraamtijd vertrokken zijn, een omgangsregeling afdwingen die is aangepast aan hun bestaan terwijl dat voor de primair zorgende, doorgaans de moeder, niet het geval is.

Huiselijk geweld en ontvoeringsdreiging zijn in de praktijk op dit moment al geen argument om omgang te verhinderen; de nieuwe wetgeving maakt het voor de slachtoffers nog moeilijker om hun kinderen te beschermen. Het valt bovendien te verwachten dat vaders aan wie de omgang is ontzegd, straks opnieuw - en met succes - naar de rechter gaan stappen.

Er bestaat een tendens in de Nederlandse politiek om het gezin te herwaarderen. Als de wetgever in dat kader scheiden moeilijker wil maken, waarom moet dat dan met maatregelen die het alleen moeilijker maken voor vrouwen?

Ik roep u daarom op nader onderzoek te doen naar de bestaande problematiek bij kinderen en moeders voor wie de omgang met de vader op bezwaren stuit en niet de nu al grote problemen voor deze kwetsbare groepen verder te vergroten door deze wet te onderschrijven.

Over hoe dat is afgelopen lees je hier meer.